SAHİBİNDEN AZ YONTULMUŞ AFORİZMALAR

 

Gündem zihnimizi öyle bir tepeledi ki, neredeyse akıcı düşünme becerimizi yitireceğiz. Tıpkı vitesteyken freni köklenmiş otomobil gibi sarsıla sarsıla duruyor, sonra zorlanarak ve homurdanarak yeniden marş basmaya çalışıyoruz. Az daha böyle gidersek kayışı koparacak, motoru yakacağız.

Milletçe ezelden beri akılcı ve tutarlı bir düşünme geleneğimiz olduğu söylenemez. Beş yüz kelimeyle konuşur, çalma çırpma özlü sözler paylaşır, daima itiraz ederiz. Hakiki bir derde, anlamlı bir deva üretenimiz, 1923’ten bu yana görülmemiştir. Önümüze gazeteden hacimli ve resimsiz bir okuma malzemesi koysalar, hemen başımıza bir ağrı, içimize bir sıkıntı girer. Böyleyiz.

Durum buysa uzun paragraflar yazmak niye? Gelin aforizma makamından çalalım.

Tamamen kendi üretimim, yerli malı, yan sanayi, çalması yayması bedava, bazı bünyede hafif kızarıklık ve kaşıntıya sebebiyet verebilecek aforizmalarımızı, günde 3 taneden fazla tüketmeyiniz.

Mentalite yahut zihniyet dediğimiz şeyin Türkçe bir adının olmaması, düşünsel güdüklüğümüzün alameti değilse nedir.

Herhangi okula yeter süre devam eden herkese diploma verildiğine göre, mezuniyet törenlerinde neyi kutluyorlar?

Bir evin değeri metrekaresiyle değil, içinde barındırdığı huzurun hacmiyle doğru orantılıdır.

Kariyer, kapitalist halkların afyonudur.

Herkesi aynı mesafeden sevemezsin. Kimini bir tek yanı başındayken, kimini sadece yokluğunda.

Hepimizin aynı yeri sızlıyor. Güven kemiğimiz kırıldı.

Tek kişilik depremler var. Dünyan sarsılır, kimse duymaz.

Düşündüğünü açıkça söylemek, şarkta ayıp sayılır. Düşündüğünü açıkça söylememek batıda ikiyüzlülük addedilir. Batılı kafayla şarkta ömür sürenin vay haline, vay haline…

Resimli düşünür, renkli okur, siyah – beyaz konuşuruz.

Söylenmişi tekrar etmek ancak papağanlara yaraşır.

En değerli pabuçlar, mahalledeki en yoksul çocuğun ayağındakilerdir.

Kameraya poz vermek bir gençlik hastalığıdır. Otuz – kırk sene içinde, yeterince güzelleşince geçer.

Zararlı alışkanlıklar, sağlıklı insanlar içindir.

Ve son olarak…

Mecburi hareketlerden muaf, manasız kimselerden azade, kendine yeter günler dilerim, bütün iyi insanlara.