SİZE AYRILAN HOŞGÖRÜNÜN SONUNA GELDİK

Hoşgörülü müsünüz? 

Hayır, okuru göremiyor tek tek tanıyomıyorum da o bakımdan sordum.

Ben pek hoşgörülü olduğumu söyleyemem. Sabırlıyımdır gerçi. Sabrımın sınırına gelince (tanıyanlar bilir) diyeceğimi der, çeker giderim. Fıtratım budur.

Necip Türk milleti benim gibi değil ama.

Acayip hoşgörülü.

Aşırı hoşgörülü.

Öyle hoşgörülü ki, kendisine ayrılan hoşgörünün sonuna gelindiğinin bile farkında değil.

Hoşgörü fazlasından ve kafayı öne – arkaya sallayarak her şeyi tasdik etme tiki yüzünden, azıcık sersemlemiş vaziyette. Bu sersemlik de gündeme cıvık gibi yayılmış bulunuyor…

Bendeniz, bütün hoşgörüsüzlüğüm bir yanda dursun, bu yaz Viral Edito okurlarını bir nebze ihmal etmek pahasına, uzun zamandır üzerinde çalıştığım kitabımı bitirmeye azmetmiş bulunuyorum, efendim. Yazılarımı bu yüzden seyrekleştirdim. Hoşgörünüze sığınıyorum.

Kimleri hoşgörmediniz ki, bana mı kıyacaksınız? Seversiniz beni, bilirim. Hele sosyal medyaya ve okur yorumları kısmına bıraktığınız övücü sözlere ne kadar teşekkür etsem azdır. Sağ olun, var olun. 

Madem maruzatımı beyan ettim, o halde sizi bu seferlik kime emanet ettiğimi de açıklayayım: Felsefenin en tatlı bilgesi Karl Popper’a! 

Karl’cığım, sizleri gündemin lağım kokusundan kurtaracak, aklın ve bilgeliğin huzurlu kollarına bırakacak. Benim gibi çalçene de değil. Tefekkürün, felsefenin üstadı, bakın birkaç cümlelik bir paragrafla nasıl açacak görüşümüzü: 

Her şeyi hoş görmenin sonu, hoşgörünün büsbütün ortadan kalkmasıdır. Hoşgörünün sınırlarını, hoşgörüsüzleri de kapsayacak kadar genişleterek toplumu hoşgörüsüzlerin saldırılarından korumayı akıl edememek, sonunda hoşgörülüleri de hoşgörünün kendisini de yok edecektir. Bu ifadeyle, mesela, toleranssız düşünce akımlarının toplum nezdinde baskılanmasını kastetmiyorum. Akla uygun bir karşı tezi üretilebildiği ve kamuoyundaki yansıması göz önünde bulundurulduğu müddetçe, elbette herhangi bir görüşü yasaklamak ya da baskılamak akıllıca değil. Ancak hoşgörüye yer vermeyen fikirlerin, gerektiğinde güç kullanılarak bastırılmasını savunalım ki, bunların bizimle akıl düzleminde karşılaşmaya ne kadar hazırlıksız olduğu çabucak ortaya çıksın. Böyleleri akıl düzleminde tartışmaya alışık değillerdir. Mantıklı bir eleştiriye yumruklar ya da silahlarla karşılık vermeleri işten bile değildir. İşte bu nedenle, hoşgörünün korunabilmesi adına, hoşgörüsüzlere karşı hoşgörülü olmama hakkını talep edebilmek gerekir. Kendini yasanın dışına konumlandıran, hoşgörüsüzlüğü bir öğreti gibi benimseyen ve yücelten herhangi hareketi, cinayetin veya adam kaçırmanın ya da köle ticaretinin yüceltilmesi kadar ciddi ve o biçimde suça teşvik saymalı ve buna göre kovuşturmaya tabi tutmalıyız.

The Open Society and Its Enemies (Açık Toplum ve Düşmanları) kitabından yaptığım bu alıntıya doyamadıysanız Mete Tunçay’ın çevirdiği Türkçesini alıp okuyunuz efendim.