Aslında eğitim projesi deyince içim sıkılıyor. Zira yıllarca öğretmenlik yapmış, eğitim üzerine kalem oynatmış biri olarak, emin olun eğitim hakkında lüzumundan fazla parlak fikre (!) ile maruz kaldım. Ama bu seferki gerçekten ve ilk defa kalbimi çarptırdı, gözlerimi yaşarttı.
Efendim, olay Brezilya’da geçiyor. Sao Paolo’daki bir yabancı dil okulundayız. İngilizce öğrenmek için buraya gelen gençlerin derste edindiği teorik bilgiyle yetinmeleri doğru değil. Pratik yapmaları, anadili İngilizce olan birileriyle sohbet etmeleri gerek.
Ülke genelinde 580 binası ve yarım milyon kadar öğrencisi bulunan CNA adlı okulun rehberlik koordinatörü Vanessa Valença tabloyu şöyle çiziyor: “Öğrencilerimizin pek azının yurt dışına gitme imkânı var. Oysa bir yabancı dili akıcı şekilde konuşabilmenin yolu, o dilde sohbet etmekten, pratik yapmaktan geçiyor. Biz de bu sorunu nasıl çözeceğimizi düşündük ve bu yolu bulduk.”
Buldukları öyle bir yol ki!
ABD Chicago’da bir huzurevi ile anlaşan Brezilyalı dil okulu, iki kurum arasında görüntülü konuşma yapmayı sağlayacak bir internet ortamı oluşturuyor. Brezilya’daki öğrenciler Amerika’daki huzurevi sakinleriyle belli zamanlarda internetten konuşuyorlar.
Gelişmenin ölçülemediği yerde eğitimden bahsedilemez. Dolayısıyla görüşmelerin niteliği ve dil öğrenimine katkısı da izlenmekte. Çünkü sistemin bir özelliği de görüşmeyi kaydedip youtube’a yüklemesi. Bu sayede okulun öğretmenleri öğrencinin performansını izleyebiliyor, değerlendirebiliyor.
Hem gençlerin dil becerileri gelişiyor hem de yaşlıların morali düzeliyor, neşesi yerine geliyor.
Nasıl? Mucize gibi, değil mi? İki çift lafla gelen yürek dolusu iyilik…
İki çift laf edecek insanınız bol olsun efendim.
Buyurun, izleyin.
http://vivahiba.com/article/show/yuz-gulduren-bir-egitim-projesi/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder